Vel af sér vikið Hull! En þið hefðuð átt að tapa 10-3

Nýliðar Hull kalla ekki allt ömmu sína. Þeir gerðu United mönnum lífið leitt...

...í svona 12 mínútur.

Staðreynd málsins er sú að Hull voru afar, afar heppnir að ná þessum 3 mörkum, að ekki sé minnst á hversu lánsamir þeir voru að fá ekki fleiri á sig. Þeir sem sáu leikinn skilja hvað ég á við.

Hull tók mikla áhættu í þessum leik og með 3 varnarmenn til taks í gagnárásum United, skilur maður ekki lokatölur. Ástæða þess að Hull hafa gengið vel á móti öðrum liðum er að sóknir þeirra ganga út á að hella bakvörðum sínum uppá miðju til að styðja við sóknina. Þegar Hull tapa svo boltanum eru þeir opnir eins og bók fyrir skyndiárársum. Þess vegna skoraði Wigan 5 á þá. Þess vegna skoraði Chelsea 3 á þá. Þess vegna skora United 4 á þá.

Það er því með hreinum ólíkindum að menn United hafi ekki skorað fleiri mörk, færin voru klárlega til staðar. Ronaldo átti 6 dauaðfæri, skorar 2. Berbatov átti 3, skorar ekkert. Rooney átti 2, skorar ekkert. Tevez átti 2, skorar ekkert og Giggs átti 1, en skorar ekkert. Þessi færi voru ekki hálffæri, þetta voru flest dauðafæri. Með fullri sanngyrni hefðu menn átt að skora hið minnsta úr helming þessara færa.

Hull áttu 12 góðar mínútur í lok leiksins. Að ná einu marki til baka á Old Trafford er kraftaverk, en að ná tveimur er eitthvað annað og meira sem ég kann ekki að skilgreina. Að ná þremur er ekki stjarnfræðilega mögulegt og það vissu leikmenn Hull allan tímann. Því var sigurinn aldrei naumur: Hull fengu einfaldlega alltof mikið úr þessum leik.

Stórsigur Chelsea, naumt hjá Man.Utd